อากาศยามค่ำปลายฤดูหนาวเย็นเยียบกว่าวันก่อน ๆ ด้วยสายลมหนาวที่โชยมาอย่างไม่ขาดระยะหญิงสาวในชุดสูททำงานสีเข้มก้าวเท้า เดินอย่างเร่งรีบออกจากตัวตึกสูงที่แลดูอ้างว้างผิดกับช่วงกลางวันซึ่งมัก จอแจไปด้วยผู้คนที่ทำงานในตัวตึกและผู้ที่มาติดต่อ ผมยาวสลวย สีดำขลับที่เหยียดตรงเคลียช่วงไหล่ระหงปลิวล้อลมหนาวไสว สภาพการจราจรยังคงหนาแน่นแม้ว่าจะเลยช่วงเวลาเร่งด่วนมากว่า 3 ชั่วโมงแล้วทำให้หญิงสาวนึกท้อใจเมื่อคำนึงถึงการเบียดแทรกตัวขึ้นบนรถประจำ ทางที่แน่นขนัดเพื่อกลับที่พักซึ่งอยู่ห่างออกไปโดย ระยะเดินทางปกติในสภาพการจราจรของกรุงเทพมหานครเกือบ 2 ชั่วโมง ความเหนื่อยล้าและเคร่งเครียดกับงานประจำวันทำให้เกิด ความคิดวูบขึ้นมาว่าน่าจะให้รางวัลตัวเองด้วยการเดินทางกลับบ้านด้วยวิธีที่ ฟุ่มเฟือยสังครั้ง ไวเท่าความคิดหญิงสาวยกมือขึ้นโบก และ แท๊กซี่มิเตอร์ที่เธอเห็นจากหางตาก็จอดเทียบลงตรงหน้า “ไปหมู่บ้านทิพย์ยินดี ถนนพุทธมณฑลสาย 2″ หญิงสาวแจ้งจุดหมายปลายทาง กับคนขับแท๊กซี่ซึ่งมองเห็นหน้าเพียงซีกเดียวจากแสงไฟข้างถนนเมื่อพาตัวเอง ขึ้นนั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว คนขับแท๊กซี่พยักหน้ารับคำสั่ง พร้อมกับกดมิเตอร์ให้เริ่มทำงาน หญิงสาวเอนศีรษะพิงพนักเบาะอย่างเหนื่อยอ่อน ในใจครุ่นคิดถึงงานที่ทิ้งค้างไว้ซึ่งต้องทำต่อในวันรุ่ง ขึ้นเพื่อให้แล้วเสร็จตามที่เจ้านายสั่ง เสียงเพลงบรรเลงแผ่วเบาใสชัดในรถเป็นเพลงบรรเลงที่มีท่วงทำนองอ่อนหวานและ คุ้นเคย ผิดจาก เพลงลูกทุ่งหรือเพลงป๊อบสมัยใหม่ที่มักจะได้ยินเป็นประจำในรถเท็กซี่ทั่วไป ทำให้ผู้โดยสารสาวนึกชื่นชมรสนิยมของคนขับอยู่ในใจ ปลดสายกระเป๋าถือซึ่งสพายคล้องไหล่ออกวางไว้ข้างตัว พร้อมขยับตัวดึงชายกระโปรงซึ่งกระเถิบร่นขึ้นถึงช่วงกลางขาอ่อนขาวเนียนที่ ซ่อนตัวอยู่ในถุงน่องบางเบาสีควันบุหรี่เพื่อนั่งในท่าที่สบายขึ้นกว่าเดิม พลางหลับตาปล่อยความคิดให้ล่องลอยไกลออกไปจากสภาพการ จราจรที่หนาแน่บนถนนสายนั้น ก่อนที่จะผลอยหลับไปทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจ ประสาทสัมผัสและสัญชาติญาณปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากผวัง เมื่อรู้สึกว่าปากและจมูกถูกปิดด้วยผ้าเปียกชื้นและเหม็นหืนด้วยน้ำยาเคมี คล้ายกับที่เคยได้กลิ่นตามโรงพยาบาล ความพยายามที่จะดิ้นรน อย่างสุดขีดไม่เป็นผลเมื่อร่างน้อยถูกโถมทับแนบแน่นกับเบาะที่นั่งพร้อมกับ ความง่วงงุนที่ถาโถมเข้ามา อย่างรวดเร็ว หญิงสาวกรีดร้อง อยู่ในใจก่อนที่สติจะวูบหาย “แม่จ๋า…ช่วยลูกด้วย” รถแท็กซี่มิเตอร์แล่นฝ่าความมืดผ่านประตูรั้วบ้านที่เปิดออกช้า ๆ ด้วยระบบควบคุม ทางไกลและคืบคลานเข้าจอดยังโรงรถขนาดกระทัดรัดอย่างเชื่องช้า คนขับเปิดประตูก้าวออกมายืนเต็มตัวทำให้เห็นรูปร่างเข้มแข็งได้ สัดส่วนมันก้าวเดินอย่างใจเย็นไปดึงประตูโรงรถให้ปิดเข้าหากันเพื่อป้องกัน พฤติกรรมอันชั่วร้ายจากสายตาของบุคคลภายนอกแล้วอ้อม มาเปิดประตูรถด้านหลังออก สายตาของมันส่งประกายวับวาบอยู่ในเงามืดเมื่อมองเห็นร่างอ่อนระทวยที่ไร้สติ ของหญิงสาวเอนพาด ยาวอยู่บนเบาะ กระโปรงสั้นซึ่งเจ้าตัวเพียรดึงลงเพื่อปกปิดช่วงขายามมีสตินั้น บัดนี้ร่นสูงขึ้นไปถึงช่วงสโพกกลมมนเผยให้เห็นกางเกง ชั้นในสีขาวนวลตัวจิ๋วซึ่งซ่อนตัวอยู่ภายใต้ถุงน่องแบบเต็มตัวอยู่รำไรทำให้ มันห้ามใจไม่อยู่ต้องเอื้อมมือที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อไปลูบไล้ขา อ่อนอวบงามอย่างแผ่วเบา ไม่มีทีท่าว่าหญิงสาวจะรู้สึกถึงสัมผัสนั้น และมันก็รู้ด้วยประสบการณ์ว่าเหยื่อราคะรายใหม่ของมันจะ หลับไหลไปอย่างน้อยก็อีกครึ่งชั่วโมง มันค้อมตัวลงซ้อนร่างอ่อนระทวยของหญิงสาวไว้ในวงแขน ร่างเล็กได้สัดส่วนนั้นดูเบาราวปุยนุ่น เมื่อตกอยู่ในวงแขนกำยำของผู้กำชะตากรรม มันก้าวเดินเนิบ ๆ ผ่านประตูเชื่อมระหว่างโรงรถเข้าในตัวบ้านชั้นเดียวหลังกระทัดรัดนั้น ผ่านห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายเข้าสู่ประตูห้องซึ่งมันตั้งชื่อ ไว้ในใจว่าห้องเชือดเหยี่อ ภายในห้องนั้นเย็นสบายด้วยระบบปรับ อากาศซึ่งเปิดรอทิ้งไว้ พื้นห้องปูพรมหนานุ่มผ้ากำแพงบุด้วยวัสดุกันเสียงแบบที่ใช้ในห้องส่งกระจาย เสียงและบนฝ้าเพดานเป็นกระจก เงาบานใหญ่ซึ่งสะท้อนภาพกลับหัวให้เห็นเตียงนอนขนาดคิงไซ้สที่ปูลาดไว้ด้วย ผูกหนานุ่ม มันบรรจงวางร่างเล็กนั้นลงบนเตียง จับแขน ทั้งสองข้างของเหยื่อสาวเหยีดขึ้นเหนือศีรษะแล้วบรรจงพันทนาการข้อมือทั้ง สองข้างด้วยเชือกกำมะหยี่เส้นเขื่องที่ผูกยึดไว้กับเสาหัว เตียงอย่างแน่นหนา ก่อนที่จะหันไปถอดรองเท้าซ่นสูงออกเหวี่ยงทิ้งไปทางปลายเตียงทั้งสองข้างและ เริ่มขั้นตอนการพันทนาการข้อเท้า ทั้งสองในลักษณะเดียวกัน โดยสภาพในขณะนี้ หญิงสาวซึ่งกำลังจะเผชิญกับชตากรรมซึ่งเจ้าตัวมิได้เป็นผู้กำหนดได้ถูกขึง พึดไว้บนเตียง หนานุ่มนั้นอย่างยากที่จะหลุดพ้น เจ้าวายร้ายย้อนกลับไปที่รถ เพื่อฉวยกระเป๋าถือของหญิงสาวที่ตกอยู่ที่พื้นรถและเดินทอดน่องกลับไปที่ ห้องเชือดแวะผ่านครัวเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องที่เย็นจนเป็นไอติดมือไป ด้วย มันเดินไปหยุดพินิจร่างที่ยังนอนนิ่งไม่ไหวติง ไล่ตั้งแต่ ดวงหน้าที่ดูขาวเผือดตัดกับเส้นผมสีดำสนิทที่แผ่กระจายไม่เป็นระเบียบ ริมฝีปากบางเผยอเล็กน้อยนั้นยังมีรอยลิปสติกเจือจางที่เหลือค้าง จากผ้าโปะยาสลบเมื่อครู่ เปลือกตาปิดสนิทมีขนตางอนช้อย เห็นคราบน้ำตาเป็นทางวิ่งตามร่องแก้มลงมาจนถึงคางกลมมน ทรวงอกไหว ขึ้นลงตามจังหว่ะหายใจ ที่มันกะขนาดคร่าว ๆ ไว้ในใจว่าคงไม่เกินขนาด 34B เอวเล็กที่คอดกิ่วรับกันอย่างเหมาะเจาะกับสโพกผายและ เรียวขาคู่อวบงามที่บัดนี้ถูกมัดตรึงให้ถ่างแยกออกจากกันอย่างผิดธรรมชาติ มันถอนหายใจหนักหน่วงเพื่อผ่อนบรรเทาอารมณ์หื่น กระหายที่พุ่งหล่านอยู่ภายในเลื่อนเก้าอี้หนังนั่งสบายมาจนชิดขอบเตียง เปิดกระป๋องเบียร์และยกขึ้นละเลียดดื่ม ขณะที่อีกมือหนึ่งเปิด กระเป๋าถือของเหยื่อสาวออกดูสิ่งที่อยู่ภายใน มันมิได้ให้ความสนใจกับเครื่องสำอางค์และของกระจุกกระจิกในกระเป๋าถือนั้น แต่หยิบ กระเป๋าสตางค์ใบเล็กขึ้นเปิดอ้าออก มีรูปถ่ายของเจ้าของในชุดเสื้อครุยปริญญาที่เจ้าของภาพยิ้มน้อย ๆ เสมือนหนึ่งพร้อมที่จะเผชิญหน้า กับอนาคตที่สดใส มันนึกในใจอย่างเข้าข้างตัวเองว่าภาพนั้นกำลังยิ้มท้าทายมันอยู่ พลางพลิกดูบัตรพล้าสติก ชนิดต่าง ๆ ที่จัดเรียงไว้ อย่างเป็นระเบียบ ดึงบัตรประจำตัวประชาชนออกจากซองเก็บบัตร ไล่สายตาจากคำนำหน้านามซึ่งระบุว่าเจ้าของเป็นนางสาวไปหยุดที่วัน เดือนปีเกิด จากการคำนวณอย่างง่าย ๆ มันรู้ว่าเหยื่อที่นอนระทวยอยู่ตรงหน้ามีอายุเพียง 24 ปี รอยยิ้มละไมปรากฏข้นบนหน้าคมเข้มนั้น “วันนี้ไอ้จ้อนได้ล่อ เอ๊าะ ๆ ละโว้ย เล่นของใช้แล้วมาหลายรายแล้วนี่หว่า”มันนึกกระหยิ่มอยู่ในในพลางคลึงกระป๋อง เบียร์ในมือไปมา เสียงครางเบา ๆ และเสียงขยับตัวทำให้มันละสายตาจากบัตรนั้นไปที่เจ้าของเสียงซึ่งเริ่ม รู้สึกตัวมันลุกขึ้นจากที่นั่ง เดินไปหยิบกรรไกร เล่มเขื่องออกจากลิ้นชักโต๊ะหัวเตียง เอื้อมมือกดปุ่มบังคับเครื่องเสียงซึ่งซ่อนตัวอยู่ที่ใดที่หหึ่งในห้องนั้น เสียงเพลงบรรเลงนุ่มเบาดังขึ้น กลบเสียงเครื่องปรับอากาศที่ครางกระหึ่มอยู่เมื่อครู่จนจางหายไป มันทรุดตัวลงนั่งข้างเหยื่อสาว พลางเอื้อมมือไปเสยเส้นผมนุ่มสลวย อย่างแผ่วเบา หัวคิ้วของหญิงสาวขมวดเข้าหากัน 2-3 ครั้งก่อนที่เปลือกตางามนั้นค่อย ๆ เผยอขึ้น สติเริ่มกลับคืนมา หล่อนพยายามจะลุก ขึ้นแต่เครื่องพันทนาการไม่อนุญาตให้หล่อนทำเช่นนั้นได้ เมื่อปรับสายตาให้เข้าที่ความทรงจำก็เริ่มกลับคืน และเริ่มรู้ว่าฝันร้ายที่รุ่มเร้า อยู่เมื่อครู่นี้เป็นความจริง หล่อนรู้สึกได้ถึงหัวใจซึ่งเต้นแรงขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าของผู้ประสงค์ร้ายอยู่ห่างออกไปไม่ถึงคืบ “อย่าดิ้นรน ไป ให้เหนื่อยแรงเลย…..ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก” “ที่นี่ที่ไหน….แกเป็นใคร….ต้องการอะไร…..ถ้าต้องการเงิน ฉันยกให้หมด ในกระเป๋า ให้หมดเลย จริง ๆ อย่าทำร้ายฉันเลย…..” มันไม่ปล่อยให้หญิงสาวพูดจนจบ แต่ก้มลงจูบปากบางเฉียบนั้นอย่างรวดเร็วจนหญิงสาวไม่ สามารถหลบได้ทัน แม้จะพยายามเบือนหน้าหนีแล้วก็ตาม หญิงสาวรู้สึกได้ถึงอากาศในช่องปากที่ถูกดูดออกไปอย่างรวดเร็ว ความตกใจ ผสมกับความสะอิดสะเอียดทำให้หล่อนพยายามดิ้นรนไปมา แต่ดูเหมือนจะเป็นตัวเร่งให้เจ้าวายร้ายมีเพิ่มความหื่นกระหายยิ่งขึ้น เนื่อง จากทุกครั้งที่หล่อนดิ้นรนบิดตัว ทรวงอกงามสล้างก็ถูกบดเบียดเข้ากับหน้าอกของเจ้าวายร้ายซึ่งคล่อมร่างกาย ท่อนบนของหล่อนอยู่อย่าง หลีกเลี่ยงไม่ได้ หญิงสาวเริ่มเข้าใจอย่างเลือนลางถึงชตากรรมซึ่งหล่อนกำลังเผชิญอยู่ บ่อยครั้งที่อ่านพบข่าวการข่มขืนหญิงซึ่งไม่มีทางสู้ บนหน้าหนังสือพิมพ์และนึกสงสารเห็นใจหญิงเหล่านั้นอย่างสุดซึ้ง แต่สิ่งที่เลวร้ายนั้นกำลังเกิดขึ้นกับตัว หล่อน เอง….ทำไมต้องเป็นเรา ด้วย…ทำไม….ทำไม เมื่อเจ้าวายร้ายถอนปากออกจึงเห็นหยาดน้ำใสที่พลั่งพรูออกจากตางามคู่นั้น และการหอบหายใจอย่างรุนแรง มัน เอื้อมมือไปเกลี่ยน้ำตาบนเรียวแก้มนั้นไปมา แล้วค่อย ๆ เลื่อนมือไล่ตามลำคอระหงลงมาลูบไล้อยู่บริเวณทรวงอกอิ่มเต็ม รู้สึกได้ถึงความ หยุ่นนุ่มผสมกับความแข็งของฟองน้ำภายใต้เสื้อที่ตัดด้วยผ้าลื่นมันและแนบ เนื้อนั้น หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองจนรู้สึกเจ็บ คิดจะกลั้น หายใจให้ตายไปตามที่เคยอ่านพบในวรรณคดี แต่เมื่อสุดความอดกลั้นสัญชาติญาณก็บังคับให้หล่อนสูดลมหายใจเข้าปอดเสียทุก ครั้ง จุด สุดท้ายจะเป็นอย่างไร….เป็นคำถามที่หล่อนเฝ้าถามตนเองทุกครั้งที่อ่าน หนังสือหรือดูหนังที่มีบทรัก…..หล่อนรู้ว่ามันน่าจะมีอะไรที่มาก ไปกว่าการที่พระเอกนางเอกกอดหรือจูบกันก่อนที่จะถาโถมลงบนที่นอนแล้วภาพก็ เลือนหายไปทุกครั้ง….ทำไมหล่อนจึงต้องได้คำตอบนั้น ในสภาพที่โหดร้ายเช่นนี้ ความรู้สึกที่กระเจิดกระเจิงกลับมาอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงความเปลี่ยน แปลงอย่างใหม่….เจ้าวายร้าย กำลังใช้กรรไกร ตัดไปตามแนวยาวของแขนเสื้อสูทที่ใส่คลุมเสื้อตัวในไล่ผ่านลงมาจนถึงบริเวณ หน้าอก แล้วตัดย้อนกลับขึ้นไปทางแขนอีกข้างหนี่ง แล้ว มันก็ดึงเศษผ้าซึ่งเคยเป็นเสื้อสูทออกทางด้านหลังของหญิงสาวอย่างง่ายดาย แล้วค่อยๆ ใช้ปลายกรรไกรเขี่ยกระดุมเสื้อตัวในเล่นอย่าง อ้อยอิ่งคล้ายกับแมวที่หยอกหนูก่อนที่จะขย้ำเป็นอาหาร แล้วมันก็ค่อย ๆ สกิดกระดุมด้วยปลายกรรไกรให้หลุดออกทีละเม็ด ทีละเม็ดหญิง สาวรู้สึกหนาวเยือกเมื่อเสื้อตัวในถูกตัดออกจากตัว แม้ว่าหล่อนยังเหลือสลิปและบราเซียที่ใช้ห่อหุ้มทรวงอกงามให้พ้นจากอากาศ หนาว และแววตาที่หื่นกระหาย แต่เจ้าวายร้ายใช้เวลาไม่นานในการตัดสลิปออกจากตัวหล่อน ก่อนที่จะฝังหน้าลงบนทรวงอกงามที่ยังเหลือเพียง บราเซียห่อหุ้มอยู่ มันได้กลิ่นสาปสาว และน้ำหอมอ่อน ๆ จากสัมผัสนั้น และเริ่มจูบระไปตามนวลเนื้อที่โผล่พ้นขอบบราเซียตัวน้อย หญิง หอบหายใจอย่างรุนแรง ในขณะที่มันไล่ลิ้นโลมเลียไปยังซอกรักแร้ที่มีรสเปรี้ยวประแล่มและกลิ่น เหงื่อบางเบา อย่า…. ทำ…..อย่า…..ได้โปรด….ปล่อยลูกนกลูกกาไปเถิด….หญิงสาวพยายามร้องขอ ความเห็นใจผสมกับเสียงสะอื้นฮัก แต่แทนที่เจ้าวายร้ายจะ ทุเลาการรุกราน มันกลับใช้มือข้างที่ว่างโลมลูบไปตามเรียวสะโพกและค่อย ๆ เลิกชายกระโปรงให้สูงขึ้นทีละน้อย…..ทีละน้อย จนในที่สุด มือหยาบกระด้างนั้นก็โลมลูบไปมาอยู่บนโนมเนื้อนุ่มภายใต้ถุงน่องและกางเกงใน ตัวจิ๋ว ขณะที่มันละใบหน้าจากซอกรักแร้ซึ่งบัดนี้เปียกชุ่ม ไปด้วยคราบน้ำลาย ลงมาโลมเลียที่ซอกคอ ติ่งหู และทรวงอก ที่มันพยายามใช้ฟันและริมฝีปากปลดตะขอด้านหน้าของอาภรณ์ชิ้นสุด ท้ายที่หญิงสาวเหลือปกปิดทรวงสงวนคู่นั้นอยู่…เพียงครู่เดียวตะขอตัวน้อย ก็หลุดออกจากกัน มันค่อย ๆ ใช้ปลายจมูกดันเต้าของบราเซีย ตัวน้อยสีเนื้ออ่อนออกจากโนมเนื้อที่ห่อหุ้มอยู่ทั้งวันเผยให้เห็นทรวงอก สล้างทั้งสองข้างและติ่งจงอยสีน้ำตาลอ่อนที่ชูเชิดอยู่บนเต้าเนื้อ แสดงเพศหญิงคู่นั้นและรอยรัดของแนวเสื้อชั้นในใต้ฐานอกซึ่งเห็นได้เด่นชัด มันผล่ะตัวออกจากร่างงามนั้นพร้อมกับทอดถอนหายใจยาว แล้วหยิบกระป๋องเบียร์ซึ่งยังเย็นเยียบอยู่มาถือไว้ อย่างขี้เล่น….มันใช้ก้นกระป๋องเบียร์ซึ่งมีหยดน้ำเกาะพร่างพราวไล้ไปมาบน ยอดติ่งจง อยงามคู่นั้น หญิงสาวบิดตัวไปมาอย่างสิ้นหวัง เชือกที่พัฒนาการที่ข้อมือและข้อเท้ารัดแน่นขึ้นทุกทีจนรู้สึกได้ถึงความชา ที่ปลายนิ้วมือ และนิ้วเท้าแต่ก็ไม่เท่ากับความเสียวสยิว ที่ยอดทรวงอกในขณะนั้น โดยไม่คาดคิด เจ้าวายร้ายค่อย ๆ เทเบียร์จากกระป๋องราดลงบนทรวง งาม น้ำเบียร์เย็นเฉียบไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำตามกฏแรงโน้มถ่วงของนิวตัน บางส่วนไหลผ่านหน้าท้องแบบราบก่อนที่จะถูกซึมซับโดย ขอบกระโปรง ที่ยังเหลือติดกายอยู่ อีกครั้งหนึ่งที่มันก้มหน้าลงโลมเลียบนอกคู่งาม ปลายลิ้นที่พริ้วไหวไล้เลียรอยเบียร์จากฐานใต้อก วน สูงขึ้นไปทีละรอบจนสุดท้ายไปหยุดอ้อยอิ่งอยู่ที่จงอยแหลมชูชันซึ่งบัดนี้ พุ่งเต่งขึ้น อย่างตื่นตัวเต็มที่ เสียงครางเบา ๆ ผสมกับเสียงสะอื้น จากหญิงสาวเร่งอารมณ์หื่นกระหายให้พุ่งพล่านขึ้น มันค่อย ๆ ใช้ฟันขบย้ำติ่งจงอยและค่อย ๆ งับแรงขึ้น ๆ อย่างเมามัน จนได้ยินเสียง หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดขณะที่มันรู้สึกถึงรสเค็มประแล่มและกลิ่น คาวเลือดสีแดงสดที่หยาดเยิ้มออกจากรอยกัดที่หัวนม ข้างซ้าย มันเอื้อมมือไปหยิบเศษเสื้อของหญิงสาวที่ตัดทิ้งอยู่ข้างตัว ค่อย ๆ บรรจงซับเลือดที่หยาดรินอย่างทะนุถนอมพี่ ขอโทษ…มันบ่น งึมงัมด้วยเสียงแหบแห้งจนเกือบไม่ได้ยิน พี่ไม่ได้ตั้งใจ…พี่ขอโทษ ความรู้สึกพลุ่งพล่านของมันดูจะบรรเทาลง ซีกหน้ายามนั้นดูอ่อนโยน เกินกว่าที่จะเป็นเค้าหน้าของคนโฉด เพียงชั่วขณะเดียวมันก็กลับเป็นคนเดิมด้วยการขว้างเศษเสื้อซึ่งแดงฉานไปด้วย เลือดสาวทิ้งไปทาง ปลายเตียง พร้อมกับเอื้อมมือไปปลดขอกระโปรงทางด้านหลัง แต่ดูเหมือนมันจะไม่ทันใจ จึงหยิบกรรไกรขึ้นตัดไล่ตั้งแต่ชายกระโปรง ขึ้นไปจนจรดขอบกระโปรงที่โอบรัดเอวคอดกิ่วอยู่ ก่อนที่จึงดึงออกจากกายอย่างง่ายดาย จากนั้นมันจึงค่อย ๆ สอดปลายกรรไกรเข้าจาก ขอบถุงน่องสีควันบุหรี่ตัดไล่ลงมาทางปลายเท้าก่อนที่จะกระชากเศษถุงน่องไน ล่อนนั้นออกจากเรียวขาอวบงานอย่างเมามัน คราวนี้เจ้า วายร้ายซุกหน้าลงบนโนมเนื้อสุดสงวนซึ่งยังคงถูกห่อหุ้มด้วยกางเกงในสีขาวนวล ก่อนที่มันจะรูดอาภรณ์ตัวน้อยออก จากร่างอย่างกระชากกระชั้น กางเกงนั้นเหนียวกว่าที่คิด จึงจำเป็นต้องพิ่งกรรไกรอีกครั้ง มันเพ่งมองโนมเนื้อโคกนูนที่ถูกเผยให้เห็นอย่าง เต็มตา เรียวขนบางสีอ่อนเรียงตัวเป็นระเบียบไล่เรียงบนนูนเนื้อไปบรรจบกันตรงรอยผ่า กลางที่เบียดแน่นสนิทบนโคกรูปสามเหลี่ยม มัน ใช้ปลายนิ้วเขี่ยไล้ขนอ่อนเล่นไปมา และพยายามใช้นิ้วนั้นล่วงล้ำเข้าตามรอยแยกที่เบียดแน่นสนิทด้วยความตื่นกลัว อย่างสุดขีดของผู้เป็น เจ้าของแต่สัมผัสที่ได้รับเป็นเพียงความแห้งผากและการบีบตัวที่แนบแน่นของ ซอกเนื้อ มันเริ่มเปลี่ยนกลยุทธด้วยการใช้นิ้วแหวกกลีบเนื้อ สนิทแนบนั้นออกจากกันพร้อมกับก้มหน้าลงใช้ลิ้นซอนไซร้ไปตามรอยแยกยาวนั้น จมูกได้กลิ่นหมักหมมของสิ่งที่ขับถ่ายระหว่างวันและ รสเค็มประแล่มซึ่งเจ้าวายร้ายสูดดมและลิ้มเลียอย่างหิวกระหาย ความตื่นตระหนกผสมผสานกับความเสียวซ่านอย่างแยกไม่ออกในความ รู้สึกของหญิงสาว หล่อนเคยมีความรู้สึกเสียวสบายแบบนี้ในบางครั้งขณะที่ใช้ฟองสบู่ลูบล้างโน มเนื้อสุดสงวนยามอาบน้ำ แต่คราวนี้ ความเสียวซ่านมีมากจนเกือบจะขาดใจ โดยไม่สามารถยับยั้งได้ สโพกผายงามของหญิงสาวเริ่มส่ายไปมา ในขณะที่ความแห้งผากค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความชุ่มชื้นของสารคัดหลั่งที่ซึมแซกออกมาตามอนูเนื้อผสมผสาน เป็นเนื้อเดียวกันกับน้ำลายของผู้รุกล้ำ ซึ่งเริ่มรู้สึกได้ถึง ความเปลี่ยนแปลงนั้นเช่นกัน มันจึงเริ่มรุกเร้าหนักขึ้นด้วยการพยายาม ดุนดันปลายลิ้นผ่านรอยแยกที่เริ่มแผ่ขยายออกทีละน้อย จนรู้สึกถึง ปุ่มปมที่แข็งเป็นไตด้านบนของซอกหลืบที่เร้นลับนั้น มันค่อย ๆ ละเลียดเลียปุ่มปมนั้นอย่างเชี่ยวชาญด้วยรู้ว่าจุดนี้เป็นจุดตายของหญิง สาวทุกรายที่มันเคยพบผ่าน สโพกผายกลมกลึงเริ่มส่ายรุนแรงขึ้น ขณะที่ผู้รุกรานเอื้อมมือไปกดปุ่มข้างเตียง เสียงมอเตอร์ไฟฟ้า ครางกระหึ่มในขณะที่หญิงสาวรู้สึกได้ว่าฟูกบริเวณก้นนวลถูกดันลอยสูงขึ้นจน สโพกแบนราบนั้นแอ่นลอยขึ้นในระดับที่คำนวณไว้แล้ว เป็นอย่างดี เจ้าวายร้ายเริ่มถอดเสื้อกางเกง ของมันออกอย่างฉับไว จนเหลือแต่ตัวเปล่า ปมด้อยใหญ่หลวงที่ตามหลอกหลอนมันมาตลอด ชีวิตยังคงอยู่ที่นั่น เมื่อมองเห็นดุ้นเอ็นที่หว่างขายังคงอยู่ในสภาพซบเซาแม้ว่าความรู้สึกภายใน จะรุมเร้ารุนแรง อย่างไรก็ตาม นอกเหนือ จากน้ำนำความเสียวที่ขับออกมาจนชุ่มแล้ว มันรู้ได้โดยประสบการณ์ว่าไอ้จ้อนจอมซื่อบื้อของมันไม่มีทางที่จะได้แหวกสวน ความสาวสด ของหญิงที่ถูกขืนใจให้แอ่นรออยู่ตรงหน้าในสภาพเช่นนั้น มันพยายามใหม่ด้วยการไซร้ดะจากซอกคอ อกตั้งชูชันซึ่งข้างหนึ่งยังเกรอะ กรังไปด้วยเลือดแห้ง ไล่ลงมาจนถึงรอยบุ๋มกึ่งกลางหน้าท้องแบบราบ แล้ววนเวียนตามซอกขาแนบชิดกับโคกนูนรูปสามเหลี่ยม ในขณะที่ มือข้างที่ว่างพยายามปลุกเอ็นเนื้อของมันเองให้พลิกฟื้นขึ้น ซึ่งเริ่มได้ผลเมื่อมันรู้สึกได้ถึงความแข็งขันที่มีเพิ่มมากขึ้น มันจึงละใบหน้า จากโนมเนื้อพร้อมกันยันตัวขึ้นคุกเข่า จับดุ้นเอ็นที่เริ่มแข็งตัวจ่อเข้าโดยคะเนให้ตรงเป้าที่ลอยเด่นอยู่นั้น หญิงสาวยังคงสะอึกสะอื้นและ ร้องครางอย่างสิ้นหวังขณะที่มันพยายามดันดุ้นเนื้อผ่านแทรกเข้าค้นหาความ หฤหรรภายใน ความเสียวซ่านในช่องท้องน้อยทวีขึ้นจนสุด จะทัดทานเมื่อมันรู้สึกว่าร่างลอยล่องขึ้นและหล่นลงอย่างรวดเร็ว ในขณะที่น้ำสายพันธ์อุ่นเหนียวไหลทะลักพร้อมกับความเสียวแปลบ ปราบกระตุกวาบเป็นช่วง ๆ ก่อนที่ร่างกำยำจะซบลงอย่างสิ้นเรี่ยวแรง